1
Η Προσαρμογή του παιδιού στον παιδικό σταθμό και πώς να βοηθήσουμε?
Η Προσαρμογή του παιδιού στον παιδικό σταθμό και πώς να βοηθήσουμε?
Η Προσαρμογή του παιδιού στον παιδικό σταθμό και πώς να βοηθήσουμε?
Πριν λίγο καιρό οι παιδικοί σταθμοί άνοιξαν και πολλά παιδιά έκαναν το ντεπούτο τους στη σχολική ζωή. Για πολλά παιδιά η είσοδος στο σχολείο είναι απλή και ανώδυνη. Τί γίνεται όμως όταν η προσαρμογή του παιδιού στον παιδικό σταθμό δεν είναι και τόσο εύκολη;
Η έναρξη στον παιδικό σταθμό σηματοδοτεί μία νέα φάση ζωής για το παιδί. Τα συναισθήματα και οι αντιδράσεις ποικίλουν: κλάματα, φωνές, αυπνία, εκνευρισμός ή ακομα και παλλινδρόμηση σε βρεφικές συνήθειες για τα μεγαλύτερα παιδιά.
Σημαντικό ρόλο παίζει η φάση της προετοιμασίας του παιδιού πριν αυτό ξεκινήσει να πηγαίνει στον παιδικό σταθμό.
– Οι γονείς πρέπει να μιλούν με θετικά λόγια τόσο για το σχολείο όσο και για τους εκπαιδευτικούς που θα το περικλύουν.
– Πρέπει να συνδέσουν το ξεκίνημά του με κάτι όμορφο στο μυαλό του παιδιού, όπως: νέοι φίλοι, πολλά παιχνίδια, κτλ.
– Σημαντικό ρόλο παίζει και μία επίσκεψη του παιδιού στον παιδικό σταθμό, πριν ξεκινήσει, μαζί με τους γονείς ώσστε να έχει
μία πρώτη επαφή με το χώρο και τα παιδιά.
– Ο σχολικός εξοπλισμός του (μαρκαδόροι, κασετίνες, κ.ά.) καλό θα ήταν να επιλεγεί από το ίδιο έτσι ώστε να εξοικειωθεί πιο εύκολα
με την ιδέα του σχολείου. Σε αυτό φυσικά θα βοηθήσει τόσο η συζήτηση μαζί του, εξηγώντας του το καθημερινό πρόγραμμά του στο
σχολείο, όσο και η ανάγνωση ιστοριών που σχετίζονται με το θεμα «σχολείο».
– Σε περίπτωση εγκυμοσύνης της μητέρας, το παιδί θα πρέπει να ξεκινήσει να πηγαίνει στον παιδικό σταθμό 2 – 3 μήνες πριν τη γέννηση
του νέου μέλους της οικογένειας, ώστε να μην αισθανθεί ότι η έλευση του μωρού είναι η αιτία που απομακρύνεται από το σπίτι.
Τις πρώτες μέρες θα βοηθούσε πολύ το παιδί εάν έπαιρνε μαζί του ένα αγαπημένο του αντικείμενο ώσετε να αισθάνεται μεγαλύτερη σιγουριά έχοντας μαζί του κάτι δικό του.
Επίσης, θα λειτουργήσει πολύ θετικά, έαν είναι εφικτό, τις πρώτες μέρες να μην πηγαίνει με το σχολικό στο σχολείο αλλά με τους γονείς. Σημαντικός είναι ένας γλυκός αποχεραιτισμός, καθησυχάζοντάς το ότι θα περάσει όμορφα και πως σε λίγες ώρες θα είναι και πάλι μαζί του, όπως και η παραμονή των γονιών για λίγο στο χώρο του σχολείου. Οι γονείς πρέπει να δείχνουν σίγουροι απέναντι στο παιδί σχετικά με την παραμονή του στο παιδικό σταθμό και να μην εκφράζουν μπροστά του οποιαδήποτε ανησυχία ή άρνησή τους για το σχολείο ή τους εκπαιδευτικούς.
Όταν έρθει η στιγμή να φύγει το παιδί από τον παιδικό σταθμό θα πρέπει να επιβραβεύεται λεκτικά που τα κατάφερε τόσο καλά μόνος του και με τους φίλους του. Έτσι το παιδί νιώθει πιο «δυνατό». Ακόμη θα βοηθούσε το παιδί εάν το ωράριο του, σχετικά με το τί ώρα πηγαίνει και το τί ώρα φεύγει από το σχολείο, ήταν σταθερό. Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας δεν γνωρίζουν την ώρα αλλά μπορούν να συνδέσουν πως η αναχώρηση τους γίνεται κάθε μέρα , για παράδειγμα, μετά το φαγητό. Αυτό ειναι ένα γεγονός που ενισχυεί τη σιγουριά του ότι η μαμά, ή ο μπαμπας, θα επιστρέψει σύντομα!
Το παιδί πρέπει να αποκτήσει κίνητρα για να πάει στο σχολείο και έτσι σταδιακά να το αγαπήσει! Όπως αναφέραμε και παραπάνω, οι αντιδράσεις των παιδιών ποικίλουν. Πολλά παιδιά αντιδρούν αρνητικά από τη πρώτη μέρα του σχολείου. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις παιδιών που ενώ τις πρώτες μέρες χαίρονται στο χώρο του σχολείου και φαίνεται να έχουν προσαρμοστεί, στη συνέχεια αντιδρούν αρνητικά. Αυτή είναι μία συνηθισμένη συμπεριφορά καθώς το παιδί έπειτα από κάποιες μέρες συνηδειτοποιεί την μονιμοτητα της κατάστασης και καταλαβαίνει ότι δεν θα επισκεφτεται το χώρο αυτό όποτε αυτό θέλει, αλλά καθημερινά. Αυτό ακριβώς ενεργοποιεί τις αρνητικές του αντιδράσεις, που έχουν ως σκοπό να ανατρέψουν αυτή την κατάσταση. Συχνά οι γονείς, πιστεύουν ότι αυτή η ξαφνική αλλαγή στη συμπεριφορά του παιδιού συνδέεται με άσχημα γεγονότα τα οποιά συμβαίνουν στον παιδικό σταθμό. Εκεί λοιπόν κρίνεται και η σιγουριά των γονιών για το σχολείο που έχουν επιλέξει. Οι γονείς πρέπει να συζητήσουν με τη δασκάλα και αφού φυσικά βεβαιωθούν ότι τίποτα αρνητικό δεν συμβαίνει στο σχολείο θα πρέπει να παραμείνουν σταθεροί στην απόφασή τους.
Το σταμάτημα του παιδιού από το σχολείο για λίγες μέρες, λόγω της δυσκολίας ένταξής του, μεταθέτει απλά τις δυσκολίες και σε καμία περίπτωση δεν λύνει το πρόβλημα. Επίσης, το παιδί νιώθει ότι και οι γονείς δεν είναι σίγουροι για αυτό το νέο ξεκίνημα και αυτό το επηρεάζει αρνητικά.
Πολλά ειναι τα παιδιά που μιλούν για τις καθημερινές τους εμπειρίες στο σχολείο είτε με ενθουσιασμό, έιτε όχι! Υπάρχουν όμως και παιδιά που αρνούνται να μιλήσουν για αυτές. Η αντίδρασή τους όμως αυτή δεν σημαίνει απαραίτητα ότι οι εμπειρίες του από εκεί είναια αρνητικές. Πολλές φορές μάλιστα οι συχνές ερωτήσεις των ενηλίκων μπερδεύουν και αγχώνουν το παιδί καθώς νιώθουν την αγωνία των γονιών τους χωρίς να μπορούν να τη κατανοήσουν.
Οι μέρες προσαρμογής στο σχολείο σίγουρα δεν είναι δύσκολες και στενάχωρες μόνο για το παιδί αλλά και για τους γονείς! Θα πρέπει όμως να κατανοήσουν πως οι αρνητικές αντιδράσεις είναι φυσιολογικές καθώς προκύπτουν από το άγχος του αποχωρισμού που νιώθουν όλα τα παιδιά κάθε φορά που βρίσκονται σε νέο χώρο, χωρίς την προστασία τους και έχοντας επαφή με νέα πρόσωπα. Η επιμονή τους όμως σε αυτή τους την απόφαση όπως και η υπομονή τους, θα επιβραβευθεί σύντομα καθώς να ανακαλυπτούν πως το παιδί τους καθημερινά κοινωνικοποιείται και ανεξαρτητοποιείται μέσα από τον μικρή κοινωνία τους, το σχολείο, και κυρίως βλέποντάς το να επιστρέφει χαρούμενο στο σπίτι γεμάτο εμπειρίες που επιθυμεί να τις μοιραστεί μαζί τους!
ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ
ΣΤΟΥΣ ΜΙΚΡΟΥΣ ΜΑΣ ΦΙΛΟΥΣ!
ΠΗΓΗ http://menelaoscanakis.wordpress.com
Was this answer helpful?
LikeDislike